شباب عمر عجب با شتاب می گذرد بدین شتاب خدایا شباب می گذرد شباب و شاهد و گل مغتنم بود ساقی شتاب کن که جهان با شتاب می گذرد به چشم خود گذر عمر خویش می بینم نشسته ام لب جوئی و آب می گذرد به روی ماه نیاری حدیث زلف سیاه که ابر از جلو آفتاب می گذرد خراب گردش آن چشم جاودان مستم که دور جام جهان خراب می گذرد به آب و تاب جوانی چگونه غره شدی که خود جوانی و این آب و تاب می گذرد به زیر سنگ لحد استخوان پیکر ما چو گندمی است که از آسیاب می گذرد کمان چرخ فلک شهریار در کف

آدما دعا میکنن واسه داشتن زندگی شاد آرامش برقراره ، وقتی تو باشی وقتی تو نباشی ، درونم میسوزه شکر ، هزار شکر ، از کسی که تو رو بمن داد روزی را بی تو در سرنوشتم ننویسد دستها و قلبمان یکی باشد کوه و دریاها، نمیتوانند مانع عشقمان شوند این ترانه ، برای تنها صاحب قلب من برای یار ابدی ، بهار من تویی ، لبخندت برای من بهشته فرشته ها روی تو نور تابانده اند ، عشقم